Ina Flohil
Wij wonen in de Vogelwijk. Eén van de chiquere wijken van Den Haag. De bewoners hebben een reputatie hoog te houden op het gebied van deftigheid en klasse. Helaas gaat dit samen met een andere reputatie en wel die van ultieme zuinigheid. Bekend voorbeeld daarvan is het toetje ‘Haagse Bluf’. Dit zijn opgeklopte eiwitten waarmee je van héél weinig héél veel kunt maken. Ander voorbeeld: mijn opa had vroeger een zus in Den Haag die tijdens het diner een houten ham op tafel had staan. Pure bluf, want de rest van de maaltijd kon onder de deur door! Dit zijn extreme voorbeelden. Maar ik herken een zekere waarheid.
Het wijkblad ‘De Vogelwijker’ schreef naar aanleiding van onze nominatie voor ‘Beste Bed en Breakfast van Nederland’ een fraai artikel over onze accommodatie At the Beach. Dit bracht een golf van reacties op gang. Veel van onze medebuurtbewoners ontvangen namelijk geregeld gasten uit binnen- en buitenland, die zij onderbrengen in het prijzige Atlantic Hotel. De belangstelling voor ons leuke en goedkopere alternatief was (en is) dan ook groot. Maar waar ik normaliter nooit over de prijsstelling hoef te discussiëren, is dat anders bij mijn mede-buurtbewoners. Ze vragen nooit rechtstreeks naar een lagere prijs. Wel moet ik toelichten waarom ik, ondanks het feit dan hun gasten heel kleine eters zijn, geen korting wil geven.
Hoe anders ging het met Sjaak en Lien uit Amsterdam. Toen ik Lien voor de deur zag staan dacht ik: “De Zangeres Zonder Naam is niet dood. Zij leeft!” Met dit echtpaar heb ik veel plezier gehad. Want zij vonden mijn B&B ‘so gesjellig’ en mooi. Lien vierde haar verjaardag bij ons. Hier had ze mij bij ieder contactmoment subtiel aan herinnerd. De ochtend van haar verjaardag had ik er bij het ontbijt dan ook alles aan gedaan om het ‘so gesjellig’ mogelijk te maken, met een mooi ingepakt cadeautje, champagne en slingers. Bij het hartelijke afscheid drukte ze me aan haar boezem en fluisterde ze mij toe, dat in het gastenboek een ‘dingetje’ lag voor een bloemetje. U kunt zich mijn gêne en verwarring voorstellen toen ik daar een 50-eurobiljet aantrof. Het weekendje weg was een cadeautje van de kinderen geweest omdat Sjaak en Lien het niet breed hadden. U begrijpt dat als ze weer komen, ze mogen dineren in het Kurhaus. Op mijn kosten!
Ina Flohil is eigenaresse van B&B at the Beach in Den Haag. Iedere maand kun je een nieuwe column van haar lezen op deze blog.
