Ze voelden zich meteen thuis en genoten zichtbaar van onze ruime tuin met hangmatten, een moestuin, een buitendouche en een knisperende vuurplaats. “We blijven lekker hier vandaag,” zeiden ze, en met dat zonnige weer begrepen we dat helemaal.
Daar stond hij, onze gast. Of liever gezegd, daar rende hij. In zijn nakie.
Later die middag moesten wij zelf even weg. Toen we terugkwamen, realiseerden we ons dat we ons hadden buitengesloten. Oeps! De enige manier om binnen te komen, was via de tuin. Geen probleem, dachten we nog… Tot we de poort openden.
Daar stond hij, onze gast. Of liever gezegd, daar rende hij. In zijn nakie. Hij was samen met zijn partner het stokkenspel aan het spelen – een gezellig en traditioneel spelletje, maar in een wel héél natuurlijke setting. Ik stond versteld, terwijl hij vrolijk naar ons riep: “Geeft niks hoor, geen gene!”
Wat doe je dan? We hebben even diep adem gehaald, de poort snel dichtgedaan en elkaar aangekeken. Uiteindelijk moesten we er allemaal hartelijk om lachen. Toen we hen bij het serveren van het ontbijt spraken, zeiden ze alleen maar hoe vrij en ontspannen ze zich voelden in onze tuin. Nou, dat geloofden we direct!
Het werd een zomeravond waar we nog vaak met een glimlach aan terugdenken. Voor ons is het een mooie herinnering die perfect laat zien dat onze B&B een plek is waar gasten zich echt thuis voelen – letterlijk en figuurlijk!
Ingezonden door Els Daniëls van ’t Teutenhuys in Eersel
Deel dit artikel:
