Vanaf mijn prille jeugd ben ik een gepassioneerd Oranje-fan. In 1974 waren mijn ouders, broers en ik in Duitsland toen ‘wij’ in de finale met ons superieure elftal jammerlijk ten onder gingen tegen de Duitsers. De zelfvoldane gezichten van de Duitsers die ons op de Autobahn met 2-1 vingers omhoog voorbijreden, hebben grote indruk op me gemaakt. Revanche moest er komen! Dat wij hierop moesten wachten tot het EK van 1988, maakte niet uit. De wraak was zoet.
In mijn eerdere columns heeft u al kunnen lezen dat ik een uitstekende band heb met mijn Duitse gasten. Sterker nog: misschien zijn de Duitsers wel mijn favoriet vanwege hun vriendelijkheid, betrouwbaarheid en enthousiasme. Maar eerlijk is eerlijk: wanneer het op voetbal aan komt, dan verheug ik mij net als veel Nederlanders toch het meest wanneer ‘wij’ Die Mannschaft het nakijken geven. Op dit moment zijn er weer heel lieve Duitsers in mijn bed & breakfast At the Beach. Het enige bedenkelijke is dat zij voor de accommodatie een Duitse vlag hebben opgehangen. Stel u zich voor: ten tijde van het WK een Duitse vlag in mijn tuin! Ze zijn gelukkig wel sportief. Voor de wedstrijd van vanavond, Nederland-Australië, willen de Duitse gasten zich in onze nationale kleur kleden. Ook hopen zij op winst van Oranje.
Als Oranje blijft spelen zoals tegen Spanje, ben ik positief over een finaleplaats. En eerlijk toegeven: Die Mannschaft maakt grote indruk. Het is dus niet ondenkbaar dat wij de Duitsers wederom in de finale treffen. Ik kijk in mijn agenda en ja hoor: ook tijdens de finale verblijven hier Duitse gasten. Maar geloof me. Ondanks mijn gastvrijheid naar het Duitse volk toe kleurt mijn tuin Oranje. Viva Hollandia! En voor één keer heb ik lak aan het reviewsysteem: bij winst gaan die vingers omhoog!
Ina Flohil is eigenaresse van B&B at the Beach in Den Haag. Zij schrijft geregeld een column over het reilen en zeilen in haar bed en breakfast voor deze blog. Reageren kan in het reactieveld hieronder of via haar presentatiepagina.
